napęd silnikowy
Encyklopedia PWN
aerodyna
statek powietrzny cięższy od powietrza, unoszący się w atmosferze w wyniku odziaływania powietrza na jego powierzchnie nośne;
[gr. aḗr ‘powietrze’, dýna(mis) ‘siła’],
substancje wydzielające podczas spalania dużą ilość ciepła i gazów, stosowane do ogrzewania, uzyskiwania energii elektrycznej — paliwa energetyczne, oraz napędu silników spalinowych.
statek powietrzny cięższy od powietrza, aerodyna o napędzie silnikowym;
proces zastępowania pracy ręcznej w produkcji roln. pracą maszyn i urządzeń technicznych;
rodzaj lotni;
amerykański konstruktor lotniczy, pochodzenia rosyjskiego, pionier wielkich samolotów i śmigłowców.
